“Jongeren zijn een kruitvat waarvan je alleen maar de lont moet aansteken”
Toen Guido Stoop op zijn achttiende besloot thuis te vertrekken om salesiaan te worden, ging er voor hem – letterlijk en figuurlijk – een hele nieuwe wereld open. Tot op vandaag is hij als coördinator van de jeugddienst bij Don Bosco betrokken.
(Foto bij Jeugddienst Don Bosco.)
“Ik kwam uit een klein wereldje: een Dilbeekse wijk van vier straten, waar iedereen elkaar kende”, begint Guido zijn verhaal. “Maar bij Don Bosco leerde ik plots mensen kennen van over de hele wereld, want Don Bosco is een echte wereldbeweging. Die ervaring heb ik in me opgenomen zoals een spons water opneemt, en ik was vastberaden om de jongeren na mij dezelfde ervaring te bieden.”
Warm water
Van deelnemen aan de Chiro tot coördineren bij de Jeugddienst: Guido draait al lang mee in het Don Boscoverhaal. “De voorbije jaren werd de Don Bosco Stichting en het internationale netwerk Don Bosco Youth-Net opgericht, maar het boeiendst blijft toch om met andere mensen samen te werken. Ik zeg altijd dat jongeren het warm water wél opnieuw mogen uitvinden, omdat dit het eigenaarschap van wat zij doen versterkt. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat er in jongeren veel goeds zit. We moeten durven uitgaan van hun kracht.”
“Bij Don Bosco krijgen jongeren dan ook de kans om op een veilige manier uit hun comfortzone te komen en hun grenzen te verleggen”, voegt Guido toe. “Waarden als respect zitten verweven in alles wat Don Bosco doet: niet wat je doet, maar wie je bent is belangrijk. En door stil te staan bij wie je bent en waarop je kan terugvallen bij een tegenslag, word je als jongere weerbaarder.”
En hij spreekt uit ervaring: “Sommige van de animatoren waarmee ik vroeger op de wijkspeelpleinen in Leuven stond, zie ik nog steeds ieder jaar. Omdat wij daar de werkingen van tien verschillende speelpleinen moesten coördineren, konden we niet anders dan intensief samenwerken.” Of er onderlinge concurrentie was tussen de wijkspeelpleinen? “Er was inderdaad concurrentie tussen enkele speelpleinen. Wat vooral tijdens onze baseballcompetities –waarvoor sommigen speciaal vrij namen van hun werk – zichtbaar werd. Het kon er bij bepaalde momenten heel spannend aan toe gaan” blikt Guido glimlachend terug. “Ja, sommige zomers waren intens, maar het is net wanneer je alles uit de kast moet halen, bijvoorbeeld omdat er animatoren tekort zijn, dat je voelt dat je leeft.
“ Bij Don Bosco is geen idee te gek, geen verantwoordelijkheid te groot, omdat er in jou wordt geloofd.”
In die tijd op het speelplein hebben we veel meer geleerd dan op school. Don Bosco is een leerschool voor het leven, zelfs zonder dat dat onze opzet is. Dus heb je goesting om zotte dingen uit te proberen? Niet twijfelen, gewoon doen. Zeker als je nog jong bent.”
Kansen krijgen
Guido blikt als een tevreden mens terug op zijn carrière bij Don Bosco: “Wat ik nog graag zou verwezenlijken voor ik de fakkel doorgeef, is de vernieuwing van de organisatie, waarmee we nu al bezig zijn. Het is tijd om er een frisse wind door te laten waaien, om jonge mensen de kansen te geven om hún ideeën uit te werken.” En de kansen doorgeven die hij zelf gekregen heeft, dat maakt voor Guido de cirkel rond.
