“Ik heb er zin in om met Don Bosco naar zo’n betekenisvolle plaats te stappen.”
Op 2 april vertrekt er een groep van 10 jongeren tussen de 18 en 29 jaar naar Porto. Het is een levendige groep van geëngageerde mensen in het jeugdwerk. Ze zullen elke dag 16 à 25 km stappen langs de camino Portugues om op het einde van de week Santiago de Compostela te bereiken. Leen Aernouts is een van de enthousiaste deelnemers.
Op stap met Don Bosco.
Ik heb me spontaan ingeschreven omdat het concept van de reis mij aansprak. Het programma heb ik zelfs niet in detail bekeken, ik heb er vertrouwen in om met een Don Bosco-organisatie deze uitdaging aan te gaan.
We overnachten in albergues voor pelgrims, maar ook in het Don Boscohuis in Santiago de Compostela, waar we de lokale Don Boscovrijwilligers zullen ontmoeten. Er zullen Avondwoordjes en reflectiemomenten zijn, dat gaan we wel nodig hebben na zulke zware stapdagen.
Hoofd leeg maken tussen twee jobs
Op 11 april, vlak nadat we terug zijn, start ik met een nieuwe job. Ik rond mijn huidige job de dag voor we vertrekken af. Ik werk nu nog voor de beleidsdienst van de CM en ga naar het Vlaamse Agentschap Opgroeien die een afdeling heeft om jongvolwassenen te ondersteunen wanneer de overgang van jeugdhulp naar een zelfstandig leven moeilijk loopt. Mijn nieuwe job houdt ook in dat ik vorming zal geven, het ligt veel dichter bij wat ik altijd al heb willen doen.
Ik vind het leuk dat het zo uitkomt, zo kan ik iets afsluiten en een nieuwe fase in mijn leven met volle moed aanvatten.
Een fatsoenlijke regenjas of ‘The book of questions’?
Ik heb al wel zulke lange wandelingen gedaan, maar ik heb net corona gehad en ik vind het wel een beetje spannend of mijn conditie in orde zal zijn. Maar er zal wel rekening worden gehouden met ieders tempo.
Mijn grootste rampscenario is een te zware rugzak. Aangezien we zelf onze bagage dragen, moeten we dus goed overwegen wat we meenemen en wat niet. We hebben een Whatsapp-groepje waarin we tips hierover uitwisselen en afspraken maken over wie de EHBO meeneemt bijvoorbeeld.
Ik heb onlangs ‘The book of questions’ gekocht met 290 vragen die aanzetten tot filosofische gesprekken zoals: ‘Denk jij dat je impact hebt op de mensen die jouw levenspad kruisen?’ Maar het boek weegt vrij veel, euhm, neem ik dit mee of een betere maar zwaardere jas tegen de regen?
Samen onderweg
Waar ik het meest naar uitkijk? Mijn eigen grenzen verkennen en daar op het einde van de dag als groep op terugblikken. Het wordt geen alledaags wandelreisje. Ik ga op pad met een groep die ervoor open staat om andere mensen en culturen te ontmoeten. Hoe zal dat verlopen in een groep waar niet iedereen elkaar al kent? Zullen we eerder in onszelf gekeerd zijn en genieten van het landschap of gaan we tijdens het wandelen diepzinninge gesprekken aan met elkaar? Ik ben heel benieuwd naar de groepsdynamiek.
