“Ik spreek nog steeds af met vrienden uit het Don Bosco Youth Net”

Al sinds haar 18de zette Lieve Van Aarschot zich in voor allerlei Don Boscoprojecten. Ze engageerde zich voornamelijk voor Don Bosco Youth Net, een netwerk van alle Europese landen waarin Don Bosco-organisaties actief bezig zijn met jeugdwerk. Op haar 37ste draagt ze het voorzitterschap over.

(Op de foto met een fotoboek, een cadeau van haar Don Boscovrienden.)

Erin gerold

Dat ze zelf zou op het speelplein zou gaan staan, was geen grote verrassing. Haar broers stonden namelijk al als leiding op het plein, en zo is Lieve ook animator geworden op het speelplein in Oud-Heverlee. Later ging ze aan de slag als vrijwilliger bij de Jeugddienst, om daarna bij Don Bosco Youth Net te belanden. “Dat is heel toevallig zo verlopen,” legt Lieve uit. “Ik zou in de zomer een cursus geven, maar enkele dagen voor aanvang werd die afgelast wegens te weinig deelnemers. Op de Jeugddienst stelden ze voor om in plaats daarvan mee te gaan naar de eerste internationale week van Youth Net in Brussel, aangezien ze nog Belgische deelnemers zochten. En zo ben ik daar een beetje in gerold.”

Internationale verschillen

Wat Lieve vooral heel boeiend vond aan deze internationale uitstappen, was ontdekken hoe groot verschillen zijn en hoeveel onderlinge verbondenheid er tegelijk kan ontstaan tussen jongeren uit verschillende uithoeken van Europa. “Dat verschil is heel groot,” vertelt Lieve. “Waarom gaat de een elke dag naar de mis en de ander niet, maar noemen ze zich toch beiden een Don Boscoanimator? We maakten dat allemaal bespreekbaar. Ook de invulling van het woord jeugdwerk kan enorm verschillen. In het westen denken wij aan speelpleinen en kampen, en linken we dat dus voornamelijk aan vrije tijd. Maar in andere landen betekent jeugdwerking ook catechese, samen naar de eucharistie gaan, sociaal werk, vluchtelingenwerk, huiswerkbegeleiding ... Daar ziet men dat dus als een veel ruimer iets dan bij ons. Dat was heel fijn om te ontdekken.”

"Het was boeiend om te ontdekken hoe groot de verschillen zijn en hoeveel onderlinge verbondenheid er tegelijk kan ontstaan tussen jongeren uit verschillende uithoeken van Europa."

Een houten auto

Een activiteit die Lieve is bijgebleven? "We spreken soms nog over onze eerste internationale week in Malta. Zo’n 30 mensen hadden er een jaar aan gewerkt om elk detail van die week uit te denken. Zo hadden ze een communicatiespel bedacht waarbij het de bedoeling was om met z’n allen een houten auto te bouwen waar je effectief met 4 man in kon zitten, met walkietalkies, bouwplannen, saboteurs ... Echt waanzinnig.”

Meerdere keren per jaar naar het buitenland reizen en zulke bijzondere weken meemaken, schept een bijzondere band onder elkaar. “Er zijn mensen uit die groep waarmee ik een heel hechte vriendschap heb opgebouwd, ook al moet je dat anders vormgeven dan met mensen die vlakbij wonen. Wij kennen alle belangrijke stukken uit elkaars leven, komen naar elkaars trouwfeesten. Ik ben zelfs nog van iemand getuige geweest. Corona heeft wat roet in het eten gegooid, maar normaal gezien spreken we om de zoveel tijd nog met elkaar af.”

Vertrouwen doorgeven

Op haar 37ste besloot Lieve te gaan voor pleegzorg, iets wat niet verenigbaar was met het engagement dat ze op zich nam bij Don Bosco. “Jongeren moeten bovendien kunnen doorstromen, en dat zou ik verhinderen door daar te blijven zitten. Als jongere heb ik heel veel vertrouwen gekregen dankzij de Don Boscowereld, en ik had het gevoel dat het tijd was om dat vertrouwen door te geven.”

Maar het werken met jongeren heeft ze nooit losgelaten. “Ik werk in een psychiatrische dagbehandeling voor gevluchte jongeren. Met of zonder mijn Don Boscoachtergrond was ik daar sowieso wel beland, denk ik. Maar de manier waarop ik er tussen de jongeren sta, is wel beïnvloed door mijn jaren bij Don Bosco. Het hele Don Boscoverhaal is eigenlijk een deel geworden van wie ik ben.”